Brakke se hemel

Ons is nou op pad terug na die Kaap met 'n stop in Hondeklipbaai aan die Noord-Kaapse weskus. Nou kyk, ek was nog nooit in my lewe 'n fan van die weskus nie, ek verstaan dit miskien nie heeltemal nie. Dis vir my grys en vaal en koud en winderig en plat en sonder enige aantrekkingskrag. En Hondeklipbaai is nogal ver van alles (met 'n lang, slegte grondpad) en dis ongelukkig regtig nie vir my nie. Die dorpie word omring deur mynhope, en dan is hier bossies en 'n grys see, en 'n paar bote in die baai. En armoedige huise en mense wat nie werk het nie. En groot, harige vissermanne met karre met CY- of CF-nommers wat in groot, buffelagtige wit bakkies op die strande rondjaag.

En het ek gese^ dis vaal en grys. O, en hier is baie rondloperbrakke (vreemd genoeg, maar dis waar.)